کد مطلب:148575 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
خطبه ی امام حسین
كاروان كوچك امام حسین علیه السلام در یك طرف و سپاه هزار نفری حر در طرف دیگر، همچنان به راه را ادامه دادند تا به منزلگاه «بیضه»
رسیدند، در آنجا باز امام حسین علیه السلام برای اتمام حجت، خطبه ی غرائی خواند و مطالب را برای مردم روشن ساخت، از جمله فرمود:
«ای مردم پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: كسی كه سلطان ستمگری را ببیند كه حلال خدا را حرام می كند و عهدشكنی و مخالفت سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله است و كارش فسق و فساد و تجاوز می باشد اگر با زبان و عمل به مبارزه ی با او برنخیزند، بر خداوند سزاوار است آنها را وارد جایگاه همان سلطان ستمگر، یعنی جهنم نماید...» [1] .
در همین محل نامه ی ابن زیاد به «حر» رسید كه در آن نوشته بود: به محض رسیدن نامه، حسین و همراهانش را در یك بیابان بی آب و آبادی بازداشت كن.
رسیدند، در آنجا باز امام حسین علیه السلام برای اتمام حجت، خطبه ی غرائی خواند و مطالب را برای مردم روشن ساخت، از جمله فرمود:
«ای مردم پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: كسی كه سلطان ستمگری را ببیند كه حلال خدا را حرام می كند و عهدشكنی و مخالفت سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله است و كارش فسق و فساد و تجاوز می باشد اگر با زبان و عمل به مبارزه ی با او برنخیزند، بر خداوند سزاوار است آنها را وارد جایگاه همان سلطان ستمگر، یعنی جهنم نماید...» [1] .
در همین محل نامه ی ابن زیاد به «حر» رسید كه در آن نوشته بود: به محض رسیدن نامه، حسین و همراهانش را در یك بیابان بی آب و آبادی بازداشت كن.
[1] مقتل الحسين مقرم، ص 216.